çocuklar ah çocuklar

Bu günlerde çok canım sıkılıyor.
Çevreme bakıyorum insanlara bakıyorum bir umarsızlık, bir ikiyüzlülük sarmış insanları. Gelenler gidenler. Nereden gelip nereye gidiyoruz diye soran yok. Amaçsız bir nesil yetişti. 1980 darbesinin çocukları tamda darbecilerin istediği çocuklar olmuş. Tamamen apolitik bana neci bir nesil yetişmiş. Bencil bir nesil, paylaşım yok denecek kadar az. Herkes birbirine kazık atmanın derdin de. Herkesin duvarında ki bugün Allah için ne yaptın yazısını indirip Bugün millete kazık atmak için ne yaptın yazısını yazması lazım.
Ben 80 döneminde 7-8 yaşlarını yaşayan çocuklardandım. Benden 7-8 yaş büyük olanların cezaevlerine atıldıkları, asıldıkları dönemlerdi. Bu yüzden 12 Eylül’ün tüm etkilerini yaşayan kuşak değiliz. Mesela bugün İslami kesimin bu kadar gelişmesine karşı olanlar 12 Eylül döneminde sol muhalefete karşı imam hatipleri açmışlardı. Kızıl bayrağın dalgalandığı yerde yeşil bayrakları dalgalandırmaya başlamışlardı. Yeşil bayraklar şimdi başlarına dolandı o ayrı bir şey.
12 Eylülün çocukları 1980-1981 den sonra doğan çocuklar ise acıların çocuklarıydı. Emrah ile büyüyen, itilip kakılan arkadaşları tarafından aşağılanan kimselere güvenmeyen çocuklardı. Bu çocuklar şimdilerde 30 yaşlarında olmalı. Bunlardan bazıları hala güvensizliğin pençesinde kendisine yaklaşan kim olursa olsun acaba bana ne kazık atacak diye bakıyor. En azından benim gördüklerimin tamamına yakını öyle.
Birde 1990'lı yılların çocukları var ki onlar tam evlere şenlik. Şu an 20' lif yaşlarda olmalılar. Bu arkadaşlarımız tecno müzik, uyuşturucu ve alkol ile kendilerinden geçip tüm dünyanın kendilerine bakmak zorunda olduğunu hissetmenin verdiği bir iştahla abuk sabuk kıyafetler ve makyajla ortalıkta gezip durmakta. Bunların bir kısmına tiky deniliyormuş.
Bizim yetiştiğimiz dönemin şöyle bir özelliği vardı bizi diğer dönemlerden ayıran. Eskiden mahalle aralarında bak bu karısını dövüyor, bak bu sarhoş, hırsızmış diye tek tük insanlar gösterirlerdi. Şimdi AA bak bu dürüstmüş diye gösteriyorlar. Belki bundan 20 sene sonra bir zamanlar dürüstlük denen bir kavram varmış şimdi onlar tedavülden kalktı diyecekler. Bunları niye mi yazdım.
Bugün bir haber okudum. Bu haber ise beni dehşete düşürdü. 2000'li yılların çocuklarının Siirt’te yaptıkları. Yaşları 2 ve 3 olan iki çocuğa yaşları 13-14 olan 8 çocuk tarafından tecavüz edilmesi ve ardından çocukların ölüme terk edilmesi. Nasıl bir nesil geliyor. Nasıl çocuklar yetiştiriyoruz ki bebeklere tecavüz ediyor. Bunu onlara yapmaya iten ne. Nedir bu vahşetin sebebi. Çocukların bunu yapmasında sorumluluğu olanlar ayağa kalksın. 12 Eylülün paşaları, şakşakçıları sanık sandalyesine alalım sizi.